رسول رکنی زاده
ایمیل:
rokni@sci.ui.ac.ir
دانشگاه اصفهان که به لحاظ قدمت و رشتههای تحصیلی بزرگترین دانشگاه در منطقه مرکز کشور میباشد، دانشگاهی دولتی وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری است که پایههای نخستین آن از ۳۰ آذر سال ۱۳۲۵ شمسی با ایجاد آموزشگاه عالی بهداری اصفهان گذاشته شد. این آموزشگاه با تعدادی دانشیار در یک کلاس از دبیرستان سعدی که در آن زمان دارای آزمایشگاه نسبتاً مجهزی بود آغاز شد و آزمایشگاه آن و سالنی برای تشریح در اختیار آموزشگاه قرار گرفت و در ۱۶ بهمن همان سال دکتر حکمی به عنوان اولین رئیس آموزشگاه انتخاب شد. چهار سال پس از آن یعنی در سال ۱۳۲۹ شمسی دانشکده پزشکی اصفهان در جوار آموزشگاه عالی بهداری کار خود را شروع کرد و با داشتن دوره شش ساله تحصیلی و اجازه صدور دیپلم دکتری در پزشکی به دانشجویان پس از نوشتن پایاننامه به فعالیتهای آموزشی ادامه داد و بدین ترتیب آموزشگاه عالی بهداری به تدریج تعطیل شد و دانشیاران آن به دانشکده پزشکی منتقل شدند. در سال تحصیلی ۱۳۳۵ دانشکده داروسازی تشکیل شد و به دانشکده پزشکی ملحق گشت و کلاسها و آزمایشگاههای آن دانشکده که ساختمانهای مربوط به آن بطور پراکنده در شهر اجاره شده بود، مورد استفاده قرار گرفت و در سال ۱۳۳۷ بهصورت واحدی مستقل درآمد. اوج پرواز دانشگاه اصفهان سال ۱۳۳۷ بود. در مهر این سال با افتتاح دانشکده ادبیات در اصفهان موافقت شد. این دانشکده از تاریخ ۱۸ آذرماه ۱۳۳۷ فعالیتهای آموزشی خود را با دو رشته زبان و ادبیات فارسی و زبان و ادبیات انگلیسی آغاز کرد. با افزوده شدن دانشکده ادبیات به دانشکدههای پزشکی و داروسازی موجودیت دانشگاه اصفهان تحقق یافت و در ۲۵ آذرماه همان سال با صدور حکمی دکتر فاروقی به ریاست دانشکده منصوب گردید. برای شروع کار، خانهای در خیابان فتحیه سابق (محلی که اکنون جزو پارک شهید رجایی شده است) اجاره شد و یک سال بعد به کمک اداره اوقاف در کوی شاهزاده ابراهیم (خیابان ابوذر فعلی) ساختمان آبرومندی برای دانشکده ادبیات با اجارهای نازل مهیا شد و با معلمین فرهیختهای که در اصفهان بودند دکتر فاروقی امکان این را یافت که به سرعت دانشکده را با افزودن گروههای دیگر توسعه دهد. گروه زبان و ادبیات فرانسه در سال ۱۳۳۸، گروه زبان و ادبیات ارمنی ۱۳۳۹، گروه زبان و ادبیات عرب ۱۳۴۱، گروه جغرافی و تاریخ ۱۳۴۵ و گروه علوم اجتماعی ۱۳۴۸ به دانشکده افزوده گشت. در سال تحصیلی ۴۲-۱۳۴۱ دبیرخانه دانشگاه اصفهان منحل گردید و دانشکدههای ادبیات و پزشکی هر یک به صورت واحدی مستقل زیر نظر اداره کل تعلیمات عالیه وزارت فرهنگ وقت درآمد و دانشکده داروسازی مجددا به دانشکده پزشکی ملحق گردید و از پذیرفتن دانشجو برای آن دانشکده خودداری به عمل آمد و مانده دانشجویان آن نیز به دانشکده داروسازی تهران منتقل شدند. اما حرکت کُند دانشگاه اصفهان ادامه داشت و در مرداد ۱۳۴۳ دانشکده علوم در جوار دانشکده ادبیات تأسیس و فعالیتهای آموزشی خود را شروع کرد. در مهرماه ۱۳۴۴ دانشسرای عالی اصفهان، همزمان با دانشسراهای عالی اهواز و تبریز و مشهد، در جوار دانشکدههای ادبیات و علوم تأسیس گردید. سال ۱۳۴۶ سالی است که احیاء مجدد و رونق دانشگاه آغاز شد و در ۱۶ شهریور با تعیین دکتر معتمدی به عنوان رئیس جدید دانشگاه اصفهان این دانشگاه موجودیت دانشگاهی خود را آغاز کرد و نخستین هیأت امنای دانشگاه تشکیل شد. شاید به همین خاطر در سال بعد دانشگاه اصفهان شاهد جهش عظیمی بود به این ترتیب که در حدود ۴ ماه سه بنای عمده ساختمان ادبیات، علوم و سلف سرویس دانشجویان ساخته شد و در ابتدای سال تحصیلی ۴۸-۴۷ دانشکدههای ادبیات و علوم از کوی شاهزاده ابراهیم به محل هزار جریب منتقل گردید. هزار جریب یکی از مرغوبترین مکانهای شهر که در زمان خویش به دلیل فقدان آب، بیابانی بیش نبود، اما تیزبینی و آینده نگری دکتر مرتضی حکمی در سال ۱۳۲۸ آن سرمایه را برای دانشگاه اصفهان مهیا کرد.
Virtually homo-uniserial modules and rings
( Article . )